Καλώς ήρθες στα Ενήλικα Παιδιά Αλκοολικών/Δυσλειτουργικών Οικογενειών

Τα Ενήλικα Παιδιά Αλκοολικών/Δυσλειτουργικών Οικογενειών είναι ένα Πρόγραμμα Δώδεκα Βημάτων και Δώδεκα Παραδόσεων για άντρες και γυναίκες που μεγάλωσαν σε δυσλειτουργικές οικογένειες. Συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας από την ανατροφή μας σε ένα περιβάλλον όπου επηρεαστήκαμε από την κακοποίηση, την παραμέληση και το τραύμα.

Τα ΕΠΑ παρέχουν ένα ασφαλές και μη-επικριτικό περιβάλλον, το οποίο μας επιτρέπει να θρηνήσουμε την παιδική μας ηλικία και να κάνουμε μια ειλικρινή απογραφή του εαυτού μας και της οικογένειάς μας – έτσι ώστε (α) να αναγνωρίσουμε και να επουλώσουμε το τραύμα του πυρήνα μας, (β) να βιώσουμε ελευθερία από την ντροπή και την εγκατάλειψη και (γ) να γίνουμε ο στοργικός γονιός του εαυτού μας.

Ακολουθούν τα 14 Χαρακτηριστικά ενός Ενήλικου Παιδιού, που είναι επίσης γνωστά και ως η Λίστα. Η εμπειρία των ΕΠΑ δείχνει πως τα χαρακτηριστικά επιβίωσης που αναπτύσσονται από ένα κακοποιημένο ή παραμελημένο παιδί συνεχίζουν να επηρεάζουν τον ενήλικα με προβληματικούς τρόπους, τους οποίους η αδελφότητά μας κατανοεί και διευθετεί. Προσφέρουμε ελπίδα και μία αίσθηση σπιτικού σε πολλά ενήλικα παιδιά που καθημερινά ζούνε σιωπηλά μέσα στην απελπισία, αδυνατώντας να εκφράσουν με λόγια αυτήν τους την απόγνωση.

Αν ταυτίζεσαι με οποιοδήποτε από αυτά τα Χαρακτηριστικά, ίσως να βρεις ένα σπίτι στο Πρόγραμμά μας. Σε καλωσορίζουμε!

1. Απομονωθήκαμε και φοβόμασταν τους ανθρώπους και τα πρόσωπα εξουσίας.
2. Αναζητούσαμε την επιδοκιμασία και στην πορεία χάσαμε την δική μας ταυτότητα.
3. Φοβόμαστε τους θυμωμένους ανθρώπους και οποιαδήποτε προσωπική κριτική.
4. Είτε οι ίδιοι γίναμε αλκοολικοί ή παντρευτήκαμε έναν αλκοολικό ή και τα δύο ή βρήκαμε κάποια άλλη ψυχαναγκαστική προσωπικότητα όπως έναν εργασιομανή για να ικανοποιήσουμε την αρρωστημένη μας ανάγκη για εγκατάλειψη.
5. Ζούμε τη ζωή από τη σκοπιά του θύματος και μας ελκύει αυτή την αδυναμία στις ερωτικές και τις φιλικές μας σχέσεις.
6. Έχουμε υπερβολικά ανεπτυγμένη την αίσθηση της ευθύνης και μας είναι πιο εύκολο να ασχολούμαστε με άλλους παρά με τον εαυτό μας. Αυτό μας αποτρέπει από το να εξετάζουμε προσεκτικά τα δικά μας ελαττώματα κλπ.
7. Κάθε φορά που υποστηρίζουμε τον εαυτό μας αντί να υποκύπτουμε στη θέληση των άλλων νιώθουμε συναισθήματα ενοχής.
8. Εθιστήκαμε στην έξαψη. 
9. Μπερδεύουμε την αγάπη με τον οίκτο και τείνουμε να «αγαπάμε» πρόσωπα για τα οποία μπορούμε να «νοιώσουμε οίκτο» και να τα «σώσουμε».
10. Έχουμε «μπουκώσει» τα συναισθήματα μας από την τραυματική μας παιδική ηλικία και έχουμε χάσει την ικανότητα να αισθανόμαστε ή να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας καθώς αυτό μας προκαλεί πολύ πόνο (Άρνηση).
11. Κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας και έχουμε πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση.
12. Είμαστε εξαρτημένες προσωπικότητες που μας τρομοκρατεί η ιδέα της εγκατάλειψης και θα κάνουμε οτιδήποτε για να διατηρήσουμε μία σχέση προκειμένου να μη βιώσουμε οδυνηρά συναισθήματα εγκατάλειψης τα οποία νιώσαμε κατά τη συμβίωσή μας με άρρωστους ανθρώπους που δεν ήταν ποτέ συναισθηματικά παρόντες για εμάς.
13. Ο αλκοολισμός* είναι μία οικογενειακή ασθένεια, οι ίδιοι γίναμε παρα-αλκοολικοί και κληρονομήσαμε τα χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας παρόλο που δεν κληρονομήσαμε την ίδια τη συνήθεια του ποτού.
14. Οι παρα-αλκοολικοί** περισσότερο αντιδρούν παρά  δρουν.

Tony A. ,1978

* Παρόλο που η Λίστα αρχικά δημιουργήθηκε για εκείνους που ανατράφηκαν σε οικογένειες όπου υπήρχε κατάχρηση αλκοόλ, με το πέρασμα του χρόνου η αδελφότητά μας έχει γίνει ένα πρόγραμμα για εκείνους που ανατράφηκαν με όλες τις μορφές οικογενειακής δυσλειτουργίας.

** Ο παρα-αλκοολισμός ήταν ένας αρχικός όρος που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει εκείνους που επηρεάστηκαν από τη συμπεριφορά ενός αλκοολικού. Ο όρος εξελίχθηκε σε συν-αλκοολικό και συνεξαρτημένο. Οι συνεξαρτημένοι άνθρωποι αποκτούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην παιδική ηλικία, τα οποία τείνουν να τους ωθούν στο να εστιάζουν στις επιθυμίες και στις ανάγκες των άλλων αντί των δικών τους. Καθότι αυτά τα χαρακτηριστικά γίνονται προβληματικά στη ζωή μας ως ενήλικες, στο πρόγραμμα των ΕΠΑ νιώθουμε ότι είναι ουσιαστικό να εξετάσουμε από πού προήλθαν και να επουλωθούμε από το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας προκειμένου να γίνουμε το πρόσωπο που ανέκαθεν ήταν γραφτό να είμαστε. 

Γίνομαι η στοργική γονιός του εαυτού μου (από την Πάμελα Μ.)

Δεν τα κατάφερνα πάντα πολύ καλά στο να είμαι μία στοργική γονιός στο Εσωτερικό μου Παιδί. Να πάρει ευχή..δεν ήξερα καν ότι είχα διαμελιστεί συναισθηματικά σε κομμάτια. Και όταν μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι είχα μια πανταχού παρούσα εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στο καλό και το κακό, στο σωστό και το λάθος, στο ηθικό και το ανήθικο και παρανοϊκές ορμές που με ωθούσαν να ανακουφίζω τον εαυτό μου, τις οποίες σήμερα βλέπω ως τους εθισμούς μου. Ξέρετε, αυτή η επαναστατική εξέγερση της ισχυρογνωμοσύνης μου ήταν ένα από τα κομμάτια μου (το θυμωμένο, εκδικητικό, σε μεγάλο βαθμό κακοποιημένο Εσωτερικό Παιδί), που πάντα εμφανίζονταν για να καταστρέψει όλα τα καλά πράγματα που μεθοδικά είχα κάνει για να καταλήξω να είμαι η ενήλικη που οι άλλοι θα σέβονταν.       

Ήταν πολύ δύσκολο να είμαι η στοργική γονιός του εαυτού μου όταν δεν είχα ένα υπόδειγμα να ακολουθήσω. Όταν ήμουν παιδί, τα γιορτινά τραπέζια στο πατρικό μου σπίτι αναπόφευκτα κατέληγαν στο να εκτοξεύεται η γαλοπούλα στην τραπεζαρία και να αφήνει λεκέδες λαδιού στους τείχους, τα οποία έμοιαζαν με κηλίδες αίματος από παλιές τηλεοπτικές ταινίες.

Στα ΕΠΑ, κατάφερα τελικά να πάρω το μήνυμα μέσα από τις αναγνώσεις στις συγκεντρώσεις, και ειδικά εκείνο που ξεκινά με «Η Λύση είναι να γίνεις εσύ ο στοργικός γονιός του εαυτού σου». Τότε ήταν που έδωσα άδεια στον εαυτό μου να κατασκευάσω τον δικό μου θεωρητικό στοργικό γονιό. Πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένας στοργικός γονιός; Τί θα έκανε; Έτσι λοιπόν, δημιούργησα τη στοργική γονιό της δικής μου προτίμησης, εκείνη για την οποία θα πουλούσα και την ψυχή μου για να είχα – δημιούργησα αυτά που θα έκανε, αυτά που θα έλεγε και τον τρόπο που θα με μεταχειρίζονταν.

Τότε, θα έπρεπε κυριολεκτικά να πάρω την μορφή του ιδανικού γονιού για το Εσωτερικό μου Παιδί, το οποίο είχε κακοποιηθεί από άλλους αλλά και από εμένα. Κάποτε έκανα μια άσκηση καθοδηγούμενου οραματισμού και εκεί γνώρισα την Μικρή Αρκουδίτσα. Η Μικρή Αρκουδίτσα ήταν διστακτική. Δεν την κατηγορώ. Εγώ θα έπρεπε να γίνω η ενήλικη και να την προσεγγίσω, να της απολογηθώ, να της υποσχεθώ ότι θα την αγαπάω, θα την προστατεύω, θα την ακούω προσεκτικά και θα συνεισφέρω στις ανάγκες και τις επιθυμίες της, σε λογικά πλαίσια.  Χρειάστηκε να υποσχεθώ να την αγκαλιάζω κάθε μέρα για το υπόλοιπο της ζωής μας. Χρειάστηκε να υποσχεθώ ότι θα την θεραπεύσω με το να την καθοδηγώ μέσα από τον θρήνο των απωλειών και των τραυμάτων της παιδικής της ηλικίας, για να ολοκληρωθεί κάθε συναισθηματικό στάδιο της ζωής το οποίο δεν είχε ολοκληρώσει ακόμη.

Όταν ρώτησα την Μικρή Αρκουδίτσα τι ήταν αυτό που ήθελε από εμένα, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «Να τι θα ήθελα από εσένα: Αγάπησέ με. Προστάτευσέ με. Άκουσέ με. Αγκάλιασέ με. Θεράπευσέ με».

(Αυτό το άρθρο είναι ένα απόσπασμα από 2^ο τεύχος του 2018 του τετραμηνιαίου περιοδικού ComLine, όπου τα μέλη μοιράζονται Εμπειρία, Δύναμη και Ελπίδα).

Το κεφάλαιο 8 του Βασικού Κειμένου της Αδελφότητάς μας φέρει τον τίτλο «Η Λύση: Να γίνεις εσύ ο στοργικός γονιός του εαυτού σου. Παρόλα αυτά, οι έννοιες του στοργικού γονιού και του εσωτερικού παιδιού είναι συνυφασμένες σε όλο το πρόγραμμα ΕΠΑ και τη βιβλιογραφία του. Είσαι ευπρόσδεκτός να συμμετέχεις σε μια συγκέντρωση ΕΠΑ για να μάθεις περισσότερα. 

Αναλυτικές πληροφορίες για την συμμετοχή στην διαδικτυακή ομάδα ΕΠΑ

Οι διαδικτυακές ομάδες ΕΠΑ λειτουργούν μέσα από την δυνατότητα της δωρεάν ομαδικής κλήσης που παρέχεται μέσω της εφαρμογής skype. 

Η εφαρμογή είναι δωρεάν και μπορείτε να την κατεβάσετε στον υπολογιστή σας ή στο κινητό σας τηλέφωνο (smart phone) από εδώ και να ανοίξετε το δικό σας λογαριασμό με το οποίο θα μπαίνετε κάθε φορά στην ομάδα. 

Εφόσον έχετε την διαδικτυακή ομάδα ΕΠΑ στις επαφές σας στο λογαριασμό σας skype μπορείτε να συμμετέχετε στην ομαδική κλήση την οποία διαχειρίζεται ένα από τα μέλη της ομάδας (ο θυρωρός). Φροντίστε να μπαίνετε στο λογαριασμό σας skype λίγο από την έναρξη της ομάδας για να μπορέσει να σας καλέσει ο θυρωρός εγκαίρως. Αν δείτε ότι περνάει κάποιος χρόνος και δεν σας έχουν καλέσει, μπορείτε να στείλετε προσωπικό μήνυμα στον θυρωρό (ο οποίος συμμετέχει στην κλήση με το όνομα skype της ομάδας π.χ. epa.gr, epa-goneis κ.ο.κ.) για να σας προσθέσει.

Αν δεν έχετε την διαδικτυακή ομάδα στις επαφές σας στο λογαριασμό σας skype, μπορείτε να την προσθέσετε ως εξής:

 

1.Ανοίγετε το skype και μπαίνετε στην εφαρμογή με τα στοιχεία του λογαριασμού σας, που έχετε ήδη ανοίξει (βλ.παραπάνω).

2.Πάτε στην επιλογή ΕΠΑΦΕΣ.

3.Μετά στην επιλογή Προσθήκη επαφής. 

4.Στη συνέχεια Αναζήτηση στον κατάλογο Skype. 

5. Πληκτρολογείτε το όνομα skype της ομάδας (π.χ. epa.gr, epa-goneis κ.ο.κ.) και μετά Αναζήτηση skype. 

6. Σε αυτή την καρτέλα που ανοίγει στο πλάι πατάτε προσθήκη στη λίστα επαφών.

 

Εναλλακτικά μπορείτε να επικοινωνείτε με τα στοιχεία επικοινωνίας της εκάστοτε διαδικτυακής ομάδας (τηλέφωνο ή/και e-mail) για περισσότερες κατευθύνσεις και βοήθεια.

 

Ακούγεται περίπλοκο αλλά δεν είναι! Μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια!

Θα χαρούμε να σας γνωρίσουμε στις συγκεντρώσεις μας!

H Λύση

Η λύση είναι να γίνεις εσύ ο στοργικός γονιός του εαυτού σου.

 Βλέποντας ότι η ομάδα των ΕΠΑ είναι ένας ασφαλής χώρος για σένα, θα βρεις την ελευθερία να εκφράσεις όλο τον πόνο και όλους τους φόβους που κρατούσες μέσα σου και να απελευθερώσεις τον εαυτό σου από το ντρόπιασμα και τις κατηγορίες του παρελθόντος. Θα γίνεις ένας ενήλικας που δε θα είναι πια φυλακισμένος στις αντιδράσεις της παιδικής του ηλικίας. Θα ανακτήσεις το παιδί μέσα σου και θα μάθεις αποδέχεσαι και να αγαπάς τον εαυτό σου.

Η θεραπεία ξεκινά όταν ρισκάρουμε να βγούμε από την απομόνωση. Συναισθήματα και θαμμένες μνήμες θα επιστρέψουν. Απελευθερώνοντας σε στάδια το φορτίο του ανέκφραστου θρήνου απομακρυνόμαστε σιγά-σιγά από το παρελθόν. Μαθαίνουμε να ξαναγινόμαστε ο στοργικός γονιός του εαυτού  μας με τρυφερότητα, χιούμορ, αγάπη και σεβασμό. Αυτή η διαδικασία μάς επιτρέπει να δούμε τους βιολογικούς μας γονείς ως τους φορείς απλά της ύπαρξής μας. Ο πραγματικός μας γονιός είναι μία Ανώτερη Δύναμη, που μερικοί από εμάς επιλέγουμε να αποκαλούμε Θεό. Αν και είχαμε αλκοολικούς ή δυσλειτουργικούς γονείς, η Ανώτερή μας Δύναμη μάς έδωσε τα Δώδεκα Βήματα Ανάρρωσης.

Αυτή είναι η δράση και η διαδικασία που μας θεραπεύει: χρησιμοποιούμε τα Βήματα, τις συγκεντρώσεις, το τηλέφωνο. Μοιραζόμαστε την εμπειρία, τη δύναμη και την ελπίδα μας ο ένας με τον άλλο. Μαθαίνουμε να αναδομούμε τον αρρωστημένο τρόπο σκέψης μας, μια μέρα τη φορά. Όταν απαλλάξουμε τους γονείς μας από την ευθύνη των δικών μας πράξεων στο σήμερα, αποκτούμε την ελευθερία να παίρνουμε υγιείς αποφάσεις ως πρόσωπα που δρουν αντί να αντιδρούν. Προοδεύουμε από τον πόνο, στην θεραπεία και στην προσφορά βοήθειας. Αφυπνιζόμαστε σε μία αίσθηση ολότητας που δε γνωρίζαμε ότι ήταν ποτέ πιθανή. Παρακολουθώντας αυτές τις συγκεντρώσεις σε τακτική βάση, κάποια στιγμή θα μπορέσεις να δεις τον αλκοολισμό του γονιού ή την οικογενειακή δυσλειτουργία για αυτό που πραγματικά είναι: μια αρρώστια που σε στιγμάτισε ως παιδί και εξακολουθεί να σε επηρεάζει ως ενήλικα.

Θα μάθεις να εστιάζεις στον εαυτό σου στο εδώ και τώρα. Θα αναλάβεις την ευθύνη για τη δική σου ζωή και θα γίνεις ο γονιός του εαυτού σου. Δε θα το κάνεις αυτό μόνος σου. Κοίτα γύρω σου και θα δεις και άλλους που ξέρουν πώς νιώθεις. Θα σε αγαπάμε και θα σε ενθαρρύνουμε ό,τι κι αν γίνει. Σου ζητάμε να μας αποδεχτείς ακριβώς όπως και εμείς σε αποδεχόμαστε. Αυτό είναι ένα πνευματικό πρόγραμμα βασισμένο στη δράση που προέρχεται από την αγάπη. Είμαστε σίγουροι ότι καθώς η αγάπη θα ανθίζει μέσα σου θα δεις όμορφες αλλαγές σε όλες σου τις σχέσεις ιδιαίτερα με το Θεό, τον εαυτό σου και τους γονείς σου.